Esta obra preséntanos un tema habitual na traxedia grega: a vinganza imposta a Orestes do crime cometido por Clitemnestra e Existo, o final da maldición que sufría a casa real dos Atridas. Agamenón, fillo de Atreo e rei de Micenas, é asasinado pola súa muller Clitemnestra e o seu amante, Existo, cando volve triunfante da guerra de Troia. O único fillo varón, o pequeno Orestes, consegue fuxir da matanza axudado pola súa irmá Electra e escapa a Delfos co seu pedagogo. Durante este tempo as outras fillas do matrimonio, Electra e Crisótemis, viven no palacio mantendo diferentes actitudes: mentres Electra malvive coa esperanza de que chegue Orestes para vingar a morte do seu pai, enfrontándose a Clitemnestra e Existo; Crisótemis vive submisa ós novos señores do palacio.

A acción comeza anos máis tarde, cando Orestes chega de incógnito a Micenas co pedagogo e o seu amigo Pílades, para vingar a morte do seu pai. Orestes urde a vinganza mediante unha trampa: finxe ser un mensaxeiro que comunica a súa propia morte para poder entrar no palacio e matar a súa nai. Electra ó informarse da "morte" de Orestes perde toda esperanza e está a punto de derrubarse. Nisto, prodúcese o recoñecemento dos irmáns (anagnórise) alcanzando aquí a obra o momento de maior tensión ou clímax. Acto seguido terán lugar as mortes de Clitemnestra e Existo, cun descenso da tensión dramática ou anticlímax.